Είμαστε μπροστά σε έναν εμπορικό πόλεμο ΗΠΑ – ΕΕ; Τι θα σημαίνει για τις εφοδιαστικές αλυσίδες;

Τόνοι μελάνης έχουν ήδη χυθεί, από την πρώτη ημέρα της ανάληψης θητείας του Ν. Τραμπ στις Ηνωμένες Πολιτείες, αναφορικά με τις πρακτικές που απεργάζεται για να ενισχύσει -σύμφωνα με τις εξαγγελίες του- την αμερικανική βιομηχανική παραγωγή, έναντι των εισαγωγών από τρίτες χώρες. Η περίφημη πολιτική των δασμών, που για δεκαετίες είχαν ξεχάσει και οι δύο πλευρές του Ατλαντικού (και Ειρηνικού αντίστοιχα) φαίνεται να επανέρχεται, προς το παρόν όχι γενικευμένα.

Και έως να αποδειχθεί εάν οι εξαγγελίες Τραμπ, θα πλήξουν μόνο την Κίνα, τον Καναδά και το Μεξικό (χώρες από τις οποίες έχει κάτι άμεσο να κερδίσει ο Αμερικανός πρόεδρος), η ΕΕ τηρεί στάση αναμονής και άμυνας.  Σε περίπτωση δε, που οι δηλώσεις του νέου Αμερικανού προέδρου, δεν γίνονται μόνον στο πλαίσιο του μετεκλογικού εντυπωσιασμού των ψηφοφόρων του, ή στο πλαίσιο δημιουργίας μιας συνθήκης εμπορικού πολεμικού κλίματος στα λόγια (fear the bull -το ονομάζουν αυτό στις ΗΠΑ), και εφαρμόσει κάποιες από αυτές, τότε ναι, η ΕΕ θα βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο. Αφενός γιατί οι κεντρικές ευρωπαϊκές οικονομίες -αυτές που ονομάζουμε και κατ΄εξοχήν παραγωγικές- βρίσκονται και επισήμως στο φάσμα της οικονομικής ύφεσης, αφετέρου γιατί όντως το μόνο που ‘αγοράζει’ ξεκάθαρα η ΕΕ από τις ΗΠΑ είναι ό,τι σχετίζεται με την αμυντική δαπάνη(εάν δε, πραγματοποιηθεί και η εξαγγελία Τραμπ για αύξηση του ορίου αμυντικών δαπανών των μελών του ΝΑΤΟ σε 5% επί του ΑΕΠ, καμία χώρα της ΕΕ δεν θα μπορεί εκ των πραγμάτων να το εφαρμόσει).

Η συζήτηση για το εάν και πόσο η Ελλάδα θα πληγεί, που έχει ανοίξει τις τελευταίες ημέρες, ίσως είναι και η λιγότερο σημαντική, καθώς η Ελλάδα δεν μπορεί να αποφασίσει από μόνη της, αλλά ως μέρος της ΕΕ. Ωστόσο, το μόνο βέβαιο είναι ότι σίγουρα η χώρα -όπως και η ΕΕ συνολικά- θα πληγεί σε επίπεδο πληθωριστικό, καθώς αυτό είναι το πρώτο μακροοικονομικό μέγεθος που θα επηρεάσει μια δασμολογική πολιτική. Και ας μην ξεχνάμε πως αυτό λειτουργεί ως ντόμινο συνήθως για τις οικονομίες: επηρεάζει την καταναλωτική δαπάνη, συμπιέζοντας δυνατότητες (άρα επηρεάζεται άμεσα ο τουρισμός), τα FMCGs κ.λπ.

Τώρα τι θα γίνει με τις εφοδιαστικές αλυσίδες; Δεν είναι δύσκολο να προβλέψουμε, αρχικά μεγαλύτερες καθυστερήσεις στο εμπόριο μεταξύ δύο ηπείρων λόγω δασμών, κάτι που θα φέρει ‘δυσφορία’ στις μεταφορές, θα συμπαρασύρει το μεταφορικό κόστος και τις διεθνείς ροές των αγαθών. Το δεύτερο ‘σύμπτωμα’ που κανείς μας δεν γνωρίζει σε τι βάθος θα προχωρήσει, αφορά στην αλλαγή προμηθευτών για πολλά προϊόντα σε τρίτες χώρες, δημιουργώντας διαρκείς και βαθύς τριγμούς. Γενικά η επαναφορά του εμπορίου σε κατάσταση δασμολογικών περιορισμών, επαναφέρει μια πραγματικότητα που σαφώς καταργεί το ‘ελεύθερο’ του εμπορίου διεθνώς και αλλάζει την μορφή των παγκόσμιων εφοδιαστικών αλυσίδων.

Η κατάσταση διεθνώς ‘μυρίζει’ εμπορικό πόλεμο. Μένει να δούμε τις λεπτομέρειές του.

Μ.Ε. για το supply-chain.gr